Wij zijn een kerk in oprichting die samenkomt rondom de Bijbel, het geopenbaarde woord van God. De Bijbel is de leidraad en het fundament van ons leven. Maar waar staat het Reformatorisch Baptisme precies voor? Als Reformatorische Baptistengemeente hanteren de wij baptistengeloofsbelijdenis uit 1689. Deze belijdenis is vertaald uit het Engels te vinden op deze pagina.
Ook een term die wellicht wat verwarring kan veroorzaken. Een betere bewoording zou zijn: Het behoud van de heiligen. Deze volharding is niet iets wat wij in de hand hebben. Het is niet iets wat wij doen en wat rust op ons kunnen. De ware heiligen zullen volharden in het geloof en dat degene die door de effectieve genade geroepen zijn door God en die wedergeboren zijn door Zijn Geest ook zullen volharden tot het einde toe. Het ware geloof kan nooit worden verloren. Als wij onze verlossing kónden verliezen, dan hadden we het zeker verloren (zie het kopje ‘Totale verdorvenheid’).
Gods genade is zo sterk dat het onze natuurlijke weerstand kan overkomen. In principe houdt dit punt in dat het werk van de wedergeboorte volledig het werk van God is, niet 50% van ons en 50% van Hem. Maar 100% van Hem. Het is Gods genade dat Hij de wedergeboorte in ons werkt. Het betekent echter niet dat we Zijn genade niet kunnen weerstand. Het is namelijk mogelijk om Zijn genade te weerstaan. Daarom is de term wellicht wat misleidend. Een betere term zou wellicht ‘effectieve genade’ kunnen zijn. God werkt in ons hart door Zijn Geest om onze wil en ons kunnen zo af te leggen dat we niet gedwongen worden om naar Hem te komen maar om zo vanbinnen verandert te zijn door Zijn Geest dat we niets anders kunnen dan vluchten tot Hem. Het is Zijn genade die de natuurlijke weerstand die er eerst was heeft omgebogen en overkomen. De Geest heeft op dat punt ons hart verandert.
Dit is waarschijnlijk het meest controversiële punt en hier bestaat het meeste misverstand over. Het gaat erover waarvoor Jezus precies naar deze wereld is gekomen en voor wie of wat Hij is gestorven aan het kruis. Was het de bedoeling dat Zijn dood redding voor iedereen mogelijk zou maken maar dat er dus een kans was dat zijn dood niet effectief was voor iemand? Dat er niemand zalig zou worden? Of had God een plan van voor de grondlegging der wereld, een plan van verlossing, een plan welke Hij door de rijkdom van Zijn genade en Zijn soevereine verkiezing heeft laten uitvoeren? Ontwierp hij de verzoening om de redding van Zijn volk te verzekeren of om mogelijk de hele wereld te redden?
Wij geloven dat de verlossing van specifieke zondaren een eeuwig plan was van God. Een plan dat is volbracht door het werk van Jezus Christus. Jezus Christus heeft het erfdeel dat Hem was toegewezen gekocht en betaald. En niets daarvan valt er uit Zijn hand. Een veel gehoord tegenargument tegen dit punt is 2 Petrus 3:8-9. Er wordt dan gezegd dat de Heere allen op het oog heeft en niemand verloren wil laten gaan. En dat zou dan slaan op de wereld. Maar Petrus spreekt in deze context helemaal niet over de wereld. Hij heeft het over de geroepenen van God. Het woordje allen heeft betrekking op het woordje ‘ons’ in de zin ervoor. God wil niet dat er enigen van ONS verloren gaan. Hij spreek hier niet over de totale wereld, maar tot de gelovigen waar Petrus tot schrijft. Wij geloven niet in een God die zijn Zoon heeft opgeofferd aan het kruis en dan met gekruiste vingers hoopt dat iemand het voordeel van het kruis zal inzien en zal gaan geloven. Onze visie is dat God al een plan had en dat dit plan volledig en perfect is uitgevoerd. Dat Hij een volk op het oog had waarvoor Jezus zou sterven.
Dat betekent niet dat er een limiet wordt gesteld aan de waarde of verdienste van de verzoening van Jezus Christus. Het is een traditie om te zeggen dat het verzoenende werk van Christus voor iedereen voldoende is. De waarde van Jezus’ dood is voldoende om alle zonde van de wereld te bedekken. Het evangelie moet universeel worden gepredikt. Het wordt aangeboden aan iedereen die gelooft, aan iedereen die zicht bekeert. Het is duidelijk dat de waarde van de verzoening van Christus wordt gegeven aan allen die geloven en die zich van hun zonden bekeren. Dit lijkt dus een controversieel punt maar is het niet. Het evangelie wordt aan iedereen verkondigt die het hoort. Het wordt gratis aangeboden. Maar het wordt niet ‘gratis’ toegepast. Er is namelijk een voorwaarde. En die voorwaarde is geloof.
God ziet in ons als mens geen actie of voorwaarde die Hem ertoe brengt om ons te redden. Onze redding en verlossing rust op de soevereine beslissing van God om te redden waar Hij behagen in schept. Romeinen 9:10-13 laat hier een beeld van zien. God koos Jacob al voordat hij geboren was. Jacob had zelf nog niets gedaan en toch had God hem al verkozen boven Ezau. Onze redding ligt volledig in de handen van een genadige en soevereine beslissing van God. Wat betreft het tot geloof komen is er een voorwaarde, namelijk het persoonlijk vertrouwen en geloven in het werk van Christus. Maar dit is een voorwaarde voor de rechtvaardiging, niet voor de verkiezing. Dat is heel wat anders. Het gaat hier om de uitverkiezing, niet of iemand zijn of haar geloof stelt op Jezus.
We geloven ook niet dat God door de tijd heen heeft gekeken wie er tot geloof zou komen of zou kiezen voor Zijn Zoon en dat Hij die dan voor de grondlegging van de wereld zou uitkiezen. Dat zou de verkiezing of zaligmaking op onze eigen schouders laten rusten. Dat zou voorwaardelijke verkiezing zijn, op basis van wat wij doen of kiezen. Een betere term is soevereine uitverkiezing.
God kiest zondaren uit de wereld die tot Jezus komen. Is er enige onrechtvaardigheid in dat Hij de ene wel kiest en de andere niet? Nee, totaal niet. We zijn het allemaal waard om verstoten te worden. Er is geen onrechtvaardigheid bij God (Romeinen 9:14a en 15). God kiest wie Hij kiest. Het is volledig aan Hem.
Dit betekent dat we de consequenties dragen die de eerste zonde heeft gehad. We zijn geen zondaren omdat we zondigen, maar we zondigen omdat we zondaren zijn. Door de zonde van Adam en Eva viel het hele menselijke ras. Sindsdien wordt onze natuur en denken bepaald door de aanvoerder van deze tijd en de machten in de lucht. Het is niet zo dat ieder mens zo moreel zo slecht is als dat iemand kan zijn. De val in de hof van Eden was desastreus dat de hele mensheid erin meegetrokken werd. Onze wil is gebonden en verduisterd. We zijn slaven van de impulsen en verlangens van ons hart. Het lichaam, ons denken, onze geest zijn allemaal aangetast door de zonde. Het betreft ons totale zijn. Een betere term is radicale corruptie. Wij geloven dat de zonde ons diepste wezen heeft aangeraakt. Het is niet iets van de oppervlakte maar iets dat zeer diep zit. Daarom moet er een totale nieuwe geboorte zijn. We moeten opnieuw geschapen worden, een nieuw hart ontvangen.