Boekbespreking: Toegewijd aan Gods kerk

Wat is het doel van het boek ?

Wat betekend het voor een Christenen om lid te zijn van een kerk? 

Het is een boek over onze kernwaarden als Christenen die aan de familie van God toebehoren. Sinclairs reden voor het schrijven was de vraag: “wat zou ik iemand aanraden aan iemand die nadenkt over lidmaatschap van onze kerk?”. Met die gedachten is het geschreven, ongeacht de verschillen die er in verschillende kerken kunnen zijn.

Christus heeft de gemeente liefgehad en heeft Zich voor haar overgegeven

Gezinsleven of Wat is een kerk? 

Het zijn van een Christen is geen individualistische activiteit die alleen kan worden gedaan. Geloven, betekend ook het ergens toe behoren. Het Christen zijn is per definitie ‘het behoren tot een specifieke kerk of gemeente.’
Het Nieuwe Testament is duidelijk dat :
1) Het bij een kerk behoren is een van de voorrechten van een Christen.
2) De kerk is één van onze verantwoordelijkheden. Het is geen extra optie of toevoeging aan het geloof.


Wiens kerk?

Op twee plekken in de evangeliën, noemt de Heere Jezus de kerk (Mat. 16:18 & 18:15-17)
In Matth. 16:18 staat dat Christus Zijn kerk zal bouwen. Het spreekt hier over de missie van de Heere Jezus. Jezus is begonnen de kerk te bouwen en Hij zal
het voltooien. Ook Paulus schrijft hier uitgebreid over, o.a. in de brief aan de Efeziërs.
De kerk is zo belangrijk voor de zaligmaker dat Hij Zijn leven er voor gegeven heeft. (Ef. 5:25). Als Jezus de kerk zo lief heeft, dan heeft ook een discipel
van Hem de kerk lief. Het is eenvoudigweg niet mogelijk een God-gericht en Geest-gericht leven te leiden, zonder dat het ook kerk-gericht is.


Kerk in het midden

Ons leven is vaak gecentreerd rondom familie en werk. Daarnaast staan we in de maatschappij, en naast dit alles, hebben we als Christenen ‘ook nog de kerk’. De Schrift wijst er op dat kerk centraal is. Het is geen ‘extra slagroom’ op het ijs. In het NT is de kerk zó centraal, dat het soms meer basis is dan de sfeer van het familieleven. Zie bijv., Matt. 10:37 – Wie vader en moeder meert liefheeft dan Mij, die is Mij niet waard ..

Het gaat over de ultieme prioriteit. Zij die in Hem geloven, zijn Zijn familie. Zijn familie heeft in zekere zin prioriteit over mijn eigen familie. Huwelijk en familie zijn van ‘tijdelijke aard’. – zie ook Mat.12:49-50, hier geeft Jezus de eerste aandacht aan de kerk in plaats van Zijn familie. We hebben elkaar nodig, om te kunnen groeien. We hebben elkaar nodig om te ondersteunen voor vriendschappen en counseling. In de kerk komt het koninkrijk van Christus tot uiting, het is geen democratie met gestemde oudsten.

 

Wat is de kerk ?

2 basis voorbeelden die we in de bijbel terug vinden: 

Ten eerste : De stad van God

Jezus sprak over de poorten van de hel, die haar (de kerk) niet zullen overwinnen. Poorten zijn de toegangen, en de plaatsen waar het recht werd gesproken. De plannen van de boze zullen de kerk nooit overwinnen. In elke gemeente zouden we de voorsmaak van de hemel ,moeten proeven.

Dit leidt tot de vraag “wat kwalificeert mij om een lid te zijn van deze kerk?”, het antwoord hierop is: “dezelfde kwalificaties die nodig zijn om de hemel binnen te gaan”. Dit zijn geen gradaties of een bepaalde standaard die gehaald moet worden. Een bewoner van de kerk reflecteert het burgerschap in de hemel.
Als iemand ongelovig is, dan zou hij aan het leven in de kerk moeten zien en waarnemen wat een echte Christen is. (Interessant om in deze context te zien wat er in veel kerken gebeurt.) Het zijn alleen de kerken die het NT na-echoën, die zullen groeien. Dit zijn de steden die zullen blijven.

Ten tweede: Het gezin van God

Het basis beeld van de kerk vinden we in de woorden “Uit Egypte heb ik mijn Zoon geroepen”. Zij die nieuw leven hebben ontvangen door Zijn Geest. En de kerk als familie is niet een plaatje, maar ‘familie: dat is wat de kerk is’ !
En door geloof zijn we samen in staat om te bidden “Onze Vader die in de hemel is.” Dit is ook te proeven als we met Christenen samenkomen, die uit een
andere cultuur of land komen.   


Twee conclusies:

Onze lokale kerk zouden we ons zo moeten voelen alsof er geen andere familie is waartoe we behoren – ook al is onze gemeente verre van perfect.
Ja er kunnen grotere, en betere kerken zijn met betere voorgangers, en betere omstandigheden, maar zolang de Heere je heeft geplaatst in deze specifieke tak
van de familie, zou het je verlangen moeten zijn om te zeggen ‘Er is geen andere kerk in de wereld waar ik nu lid van zou willen zijn!’

Elke kerk is uniek en heeft iets afzonderlijks. De invloed van de kerk op onze levens gaat diep. Daarom leert een waar Christen de kerk lief te hebben.
Ben je bereid om ‘in- en voor de kerk te leven,’ voor die kerk, waar Christus voor gestorven is?

 

Wat is jouw verhaal? Ben je een Christen?

De kerk is een familie, als een kudde schapen. Het gezin van God.
Als we dit weten, dan is de vraag: Hoe kan ik deel worden van dit gezin, de kerk ? Meestal hebben de kerken een klas of onderwijs voor nieuwe

leden, om ze zo ook beter te leren kennen. Het bied ook de mogelijkheid om in een relatief informele sfeer alle dingen door te spreken. In het boek noemt de schrijver drie fictieve gezinnen op. Ze spreken samen over lidmaatschap:
Meneer en mevrouw Getrouw, meneer en mevrouw Natuurlijk 
en meneer en mevrouw Meedoener.

 

De Getrouwen
Oudste: “We hopen dat u genoten heeft van de lidmaatschapsklas”. We stellen altijd een aantal vragen aan nieuwe leden, zodat we de nieuwe mensen beter leren kennen. Vertel eens, hoe bent u tot geloof gekomen? Beiden vertellen ze hun verhaal. Meneer getrouw groeide op in een christelijk gezin en is tot geloof gekomen door Christelijke studenten. Mevrouw heeft haar groei ervaren als geestelijk zaad dat tot een bloem is uitgebloeid. “Dus” zegt meneer Getrouw, “Onze wegen verschillend, maar beiden vertrouwen we in de Zaligmaker”

 

De Natuurlijken
Wij zijn natuurlijk altijd al lid geweest van een kerk. De ouderling vraagt “Ik ben geïnteresseerd in uw geloof. Is deze vraag ooit al eens gesteld door de andere kerken waar u lid was?” Nee.. Niemand heeft mij ooit die vraag gesteld. Wat bedoel je precies? De ouderling vraagt “Wat betekend het voor u dat u christen bent ?” Meneer natuurlijk “Dat is persoonlijk.. Ik heb altijd mijn best gedaan.. niet perfect .. maar toch..” Mevrouw vult het gesprek aan “Natuurlijk Fred, ben je altijd een christen geweest”

 

De Meedoeners
Voordat de ouderling nog uitgesproken is antwoord meneer “We willen alleen de overgang van ons lidmaatschap van onze vorige kerk naar de nieuwe”. Dit hebben we al vaker gedaan.. De ouderling vraagt vriendelijk “Is het niet om uw geloof in Christus ? en is het niet ons verlangen voor Hem te leven ?” Wat zou u zeggen als iemand u vraagt ‘wat is een Christen?’  En, mevrouw Meedoener, als ze zouden vragen ‘bent u een Christen?’ (En als dat zo is), zou u mij uw verhaal willen vertellen? – Wat zou u zeggen ?

 

Het zijn van een Christen
De vraag “Wat is jouw verhaal?” is een goed middel om gesprek te hebben met iemand die naast u komt te zitten in de kerk. Sinclair gaat dit tweede hoofdstuk in, op het verhaal van een expert getuige, namelijk Paulus. Hij heeft zijn verhaal opgetekend in de brief aan de Filippenzen hoofdstuk 3. Hoewel hij een uitzonderlijk verhaal heeft meegemaakt, blijft het inwendige gelijk aan alle weder- geboren Christenen.

 

     Stage 1: Paulus van nature
Opgegroeid als een orthodoxe Jood. Hij had redenen om te roemen in zijn eigen vlees. Hij was besneden, deel van het volk Israël, uit de stam Benjamin, een Farizeeër, etc etc Zijn vertrouwen in afkomst en zijn natuur waren zeer sterk. Hij noemde zichzelf smetteloos.
Hij deelde in de verbonden van het volk, de wetten en de beloften. Toch moest God hem wijzen op het feit dat hij het punt miste waar het werkelijk om ging.. Paulus had gekeken naar de wegwijzers (de wet etc.) als doel, maar hij had niet begrepen dat ze heenwijzen naar Christus. Dit zelfde herhaalt zich in veel Christelijke gezinnen. Opgegroeid in de kerk, en ook vertrouwd met het lezen van de bijbel en het bidden. Zie Joh. 5:39-40. Echter is dat niet het zijn van een Christen..

     Stage 2: Paulus ontdekt zijn ware ik
Er is een vorm van religie, dat velen verwarren met het zijn van een Christen. Het is net als de stem van Frank Sinatra: “I did it my way” (Ik deed het op mijn manier) Het is als de farizeeër en de tollenaar. “Heere ik dank u dat ik niet ben als die ander, ik vast, en ik geef mijn geld aan de armen..” Paulus ontdekte dat hij een zondaar was, en dat hij een zaligmaker nodig had. Het moet een schok voor hem zijn geweest, voor hem om te realiseren dat hij het mis had.

Paulus schreef aan de Filippensen, en in zijn verhaal hoort de kerk over iemand die tot geloof is gekomen door een aardbeving, een ander was slaaf geweest van boze geesten die uitgedreven waren in Jezus naam. De derde zat is een groep met biddende vrouwen. Toen ze Paulus hoorde opende de Heere haar hart. Alle drie verschillende verhalen, maar allen gebracht naar Christus. Zo ook onze wegen. Zo verschillend, maar komen samen in Christus door een langzaam of plotseling besef van onze nood voor Christus.


     Stage 3 Wat Paulus ontdekte door genade

Hij ontdekte de volmaakte gehoorzaamheid van Christus, zelfs tot aan de kruisdood. Hij kwam onder het oordeel van God voor onze zonden. Het resultaat zijn de vele brieven van Paulus om te verklaren en uit te werken wat het betekend om in Christus te geloven.

  • Eenheid met Christus
  • Het vergeven zijn van zonde
  • Bevrijd van schuld
  • Bevrijd van de regering van de zonde
  • In de mogelijkheid zijn te roepen  ‘Abba Vader’
  • De zekere hoop op zaligheid

Welke weg ?
Een van de meest droevige dingen in de wereld is om mensen te zien die verbonden zijn aan de kerk, echter niet aan Christus. Het is mogelijk zelfs werken te doen voor Christus, maar niet een Christen te zijn. Het kan alleen door de weg van het geloof. Het is een kwestie van ontdekt worden aan eigen tekort, en onrechtvaardigheid, en dat je Christus nodig hebt


Jouw verhaal

Als iemand vraag `ben je een christen? Ik zou graag je verhaal willen horen’ wat zou je zeggen? Het kan een dramatisch verhaal zijn, of voor een ander in geen geval dramatisch. Toch heeft het drie elementen:

  • Ik ontdekte dat ik niet voor God kon bestaan
  • Ik heb geleerd dat Christus is staat is ieder te redden
  • Ik heb geleerd te vertrouwen op Hem, en op Zijn rechtvaardigheid

      Nu wil ik Hem leren kennen, Hem dienen en meer van Hem houden Wat is je antwoord op de vraag “Ben je een Christen ?” Is er iets in het hart dat reageert “Ja! Dan ben ik!” Zo niet, leg het boek weg, denk over de vraag, en vraag de Heere je te helpen te ontdekken waarom je een zaligmaker nodig hebt, en waarom Jezus Christus de zaligmaker is die je nodig hebt. 

Download de samenvatting:

Toegewijd aan Gods kerk – samenvatting

Deze wordt nog aangevuld.